Het komt vaak voor dat de diagnose vooral bereikt wordt d.m.v. medische beeldvorming (RX, scan, NMR, echografie,…) : men ziet iets op “de foto”, u heeft klachten, dus zou het een logische veronderstelling zijn dat er een verband is hiermee ?
Vaak ziet men uiteraard een zgn. hernia, maar is die hernia dan ook verantwoordelijk voor de problemen ?
Wat is de diagnostische waarde van medische beeldvorming ?
Inderdaad, in geval van rugklachten wordt een patiënt (te) vaak doorverwezen naar de radiologie. Er is een behoorlijke overconsumptie, die trouwens ook door de overheid bevestigd en aangeklaagd wordt. Er worden nu eenmaal te veel “foto’s” genomen, en dit heeft vaak een negatieve invloed op de perceptie van de klachten door de patiënt en tevens geeft wetenschappelijk onderzoek aan dat de nadruk leggen op de pathologische veranderingen / slijtage die op de foto te zien zijn, ook een negatieve invloed hebben op het resultaat van de behandeling.
Internationaal onderzoek toont aan dat medische beeldvorming in ongeveer 30% van de gevallen, waarbij patiënten met rugklachten onderzocht worden, een zeer onbetrouwbare methode is, die leidt tot een oncorrecte diagnose.
Medische beeldvorming (RX, scan, NMR) heeft uiteraard een belangrijke en nuttige functie maar dit slechts in welbepaalde gevallen, meer bepaald om andere oorzaken uit te sluiten. Men dient uiteindelijk geen RX of "foto" op zich te behandelen maar wel een persoon die een bepaald klachtenpatroon beschrijft.
Is er een alternatief ?!
Het is zeer belangrijk voor therapeuten om voldoende aandacht te besteden aan het wetenschappelijk concreet en valabel functioneel onderzoeken en interpreteren van letsels van het bewegingsapparaat Met alle respect, maar praktijkervaring leert ons dat het schoentje daar soms wringt.
Volgende aspecten in het diagnostisch proces zijn zeer belangrijk :
- We starten met een gedetailleerd vraaggesprek om een duidelijker beeld te krijgen van uw problemen
- Gevolgd door een visuele inspectie (is er bv. een bepaalde scheefstand)
- Daarna wordt een valabel functieonderzoek uitgevoerd, waarbij we uw symptomen d.m.v. bepaalde testprocedures proberen te beïnvloeden
- Eventueel aangevuld met radiologiegegevens.
Dan pas kan men tot een bepaalde conclusie komen, die uiteindelijk het behandelplan zal beïnvloeden.
Om deze lacune binnen de medische wereld tegen te gaan en de efficiëntie ter zake te verhogen zorgen verschillende organisaties voor permanente navorming voor artsen en kinesitherapeuten om hen te stimuleren rugklachten beter te leren begrijpen en te onderzoeken.
Meer informatie betreffende deze cursussen voor therapeuten kan U verkrijgen via de European Teaching Group of Orthopaedic Medicine Cyriax of via het McKenzie Institute.