"Ik heb 2 hernia’s in mijn rug en nog 1 in mijn nek, al 5 jaar !” is het ideale recept om de hersenen op het verkeerde been te zetten.
Soms heb ik de indruk dat er a.h.w. een “hernia-competitie” aan de gang is. Sommigen zijn blijkbaar niet meer tevreden met één hernia :). De perceptie van het woord “hernia” is bij heel wat mensen ook nogal ingrijpend. Van zodra een therapeut de patiënt confronteert met het magische woord, betekent dit voor veel mensen hetvolgende :
Het is echter zeer belangrijk om deze misvattingen voorgoed naar het rijk der fabeltjes te verwijzen, niet op z’n minst omdat net deze uitspraken het pad effenen om chronische patiënt te worden. Hoe sterker je in deze veronderstellingen gelooft, hoe meer je jezelf beperkingen oplegt, waarbij je dan uiteindelijk in een negatieve spiraal terechtkomt.
Behandeling en preventie van rugklachten begint steeds met het afleren van “fear avoidance behaviour”, de angst om uw rug te bewegen en bepaalde zaken te doen.
Ja hoor, u mag nog steeds vanalles doen, sterker nog, u moet het doen. Het kan op bepaalde momenten inderdaad wel pijnlijk zijn, maar dit hoeft niet steeds nadelig te zijn. Bewegen, correct en voldoende bewegen, is een eerste sleutel tot herstel en preventie.
Welnu, eens de buitenste rand van de tussenwervelschijf volledig gescheurd is en de kern van die tussenwervelschijf uitpuilt tegen bepaalde zenuwstructuren, dan is er sprake van een echte hernia.
In dergelijke gevallen dient soms een operatie overwogen te worden, maar,…een echte hernia komt niet zo vaak voor !
De meeste mensen die de diagnose “hernia” opgekleefd krijgen, hebben eigenlijk geen echte hernia, maar eerder een variatie op hetzelfde thema, waarbij de tussenwervelschijf weliswaar tijdelijk vervormd is en druk uitoefent op een bepaalde gevoelige structuur, maar waarbij deze tussenwervelschijf niet volledig gescheurd is. Dit is een cruciaal verschil !